Het is een behoorlijk tijdje stil geweest van mijn kant. In maart 2022, een week voordat de meeste beperkingen vanwege het Covid-virus zouden worden opgeheven, kreeg mijn lijf corona. En daar bleef het niet bij, mijn hoofd spatte uit elkaar vanwege een neusholte- en voorhoofdsholteontsteking, hoge koorts en daar bovenop een virus waardoor ik al het (weinige) voedsel dat ik tot mij kon nemen er weer uit kotste. Dan ben je dus ziek. Toen ik na een paar weken niet echt terugkwam in mijn ‘normale’ energie werd de diagnose; long-covid vastgesteld. En nu, na anderhalf jaar van extreme vermoeidheid naar langzaam steeds meer energie, ben ik er weer. Daar heb…

Wartaaltje: Onacceptabel en Ongezien Tijdens een beladen gesprek ten gevolge van een enigszins ongemakkelijke werksituatie ontglipten mij een aantal maanden geleden een paar woorden die door mijn gesprekspartner als onacceptabel werden aangemerkt. Zelf vond ik mijn woorden behoorlijk van toepassing op de situatie waarover ik mij uitte en was er best van onder de indruk dat ze nadrukkelijk als onacceptabel werden gelabeld. Maar ondanks dat ik ze van toepassing vond moest ik constateren dat mijn gesprekspartner er tamelijk ontdaan van was. Reden voor mij om excuses aan te bieden. Je hoeft namelijk niet alleen excuses aan te bieden wanneer jij alles in je gedrag acceptabel vindt. Je kunt een ander…

Sinds november 2018 ben ik werkzaam als generalist bij een Buurtteam in Utrecht. In totaal zijn er achttien Buurtteams verspreid over de hele stad. Op al die locaties werken generalisten. Voor degene die niet precies weet wat een generalist is heb ik een aantal definities opgezocht. Zo vond ik een uitleg uit het puzzelwoordenboek waarin gesteld wordt dat een huisarts een generalist is. Wikipedia zegt het volgende: Met een generalist bedoelt men iemand die niet ergens (beroepsmatig) in is gespecialiseerd maar over allerlei onderwerpen een behoorlijke basiskennis heeft. Er is echter zoveel te weten dat er strikt genomen geen generalisten bestaan. De meeste generalisten hebben vooral kennis op sociaal, cultureel,…

Een paar maanden geleden keek ik naar de film Spirited Away. Spirited Away is een Japanse animatiefilm, geschreven en geregisseerd door Hayao Miyazaki. Een film  waarin de heks Yubaba de naam steelt van degene die ze tot slaaf wil maken zodat ze voorgoed in haar thermale baden moeten werken. Chihiro, wier naam ‘duizend geesten’ betekent, is een tienjarig meisje dat door de heks wordt betoverd en haar naam vergeet. Ze vergeet ook wat echt is en wat niet. Haar herinneringen verdwijnen, haar persoonlijkheid verandert waardoor ze langzaam haar eigen identiteit kwijtraakt. Er bleek een boek te bestaan met achtergronden bij het verhaal en met tal van illustraties. Ik kocht het.…

Herfst. De zon scheen uitbundig in Oldeholtpade waar ik, na een zonovergoten vakantieweek in Oost Groningen, nu Friesland ging verkennen. Mijn spullen had ik uit de auto gehaald en geïnstalleerd in een kabouterhuisje oftewel een natuurhuisje. Voor mensen met mijn lengte was het heel erg prima te doen, maar ben je twintig centimeter langer dan krijg je echt een probleem met de plafondbalken.Ik kon de scheldpartijen en het au-gekrijs al horen!! En zag de wat langere mens al rondlopen met kou-kompressen tegen het belaagde hoofd die al snel uit allemaal blauwe bulten zou bestaan. Maar daar had ik allemaal geen last van. Voor mij was het prima en ik sliep…

In Heiligerlee, een dorp in Oost Groningen, de provincie waar ik mijn vakantie vierde, had ik zojuist de beleefroute gelopen. In 1568 speelde zich in Heiligerlee een veldslag af tegen het Spaanse gezag. Een veldslag waarbij de opstandelingen als winnaars zegevierden. Nu kocht ik op de plek waar deze strijd gestreden werd, zo’n 460 jaar later, een ijsje bij een ijs en frietkraam. Omdat mijn benen nog wel wat kilometers wilden lopen vroeg ik aan de verkoper van het ijsje of hij nog leuke wandelroutes in de omgeving wist. ‘Ik kom niet van hier, zei hij, dat zou ik je dus niet kunnen vertellen.’ We raakten aan de praat. Dertig…

Terwijl we allemaal nog druk bezig waren ons leven te herordenen ten gevolge van corona werd de wereld wakker geschud door de gewelddadige dood van George Floyd in Amerika. Rassen discriminatie werd opnieuw pijnlijk zichtbaar waar het meestal in het onzichtbare plaatsvindt. Misschien is de reactie nu wel zo heftig omdat we door corona ineens allemaal beperkingen in onze vrijheid ervaren, waardoor veel mensen die voortdurend een beperking ervaren in hun vrijheid scherper beseffen hoe zwaar dat is. De vrijheid om te doen wat je wilt, de vrijheid om te zijn wie je bent, de vrijheid het gevoel te hebben dat er sprake is van gelijke rechten en kansen. Een…

‘In tegenstelling tot een mens die een normaal leven leidt, leefden wij niet langer voor de toekomst. Men hoefde zich niet te schamen voor zijn tranen.’ Een citaat uit: De zin van het bestaan’ door Victor Frankl, overlevende van concentratiekampen. Ik citeerde hem al eerder in het Wartaaltje ‘Naakt en toekomstdoel’. Nu de wereld om mij en om ons heen zo plotseling is veranderd dacht ik opnieuw aan hem en hoe hij betekenis heeft kunnen geven aan de gruwelijke tijd waarin hij gevangen zat. Woorden van mensen als Victor Frankl heb ik nu nodig om mij te kunnen verhouden tot wat er allemaal om mij heen gebeurt. Hoewel ik denk…

Een paar weken geleden had ik dit wartaaltje willen ‘posten’, maar omdat op dat moment maatregelen rondom corona werden afgekondigd leek het me niet zo gepast om een ‘gewoon’ verhaaltje te ‘posten’. De dagen daarna ontbrak het me geheel aan inspiratie om een andersoortig wartaaltje te schrijven omdat de aarde niet langer aarde heette maar CORONA. Daar moest ik even aan wennen. Met z’n allen wonen we in een wereld waar een virus het van ons overgenomen heeft en het enige dat nog echt van belang is, is de overwinning op dit virus. Er is geen ontsnappen mogelijk, want op de maan zijn nog geen bouwactiviteiten waargenomen om ons een…

Ik was een paar dagen in de Eifel aan het begin van 2020, dit splinternieuwe jaar. Even een paar dagen ‘monniken’ om te schrijven en te wandelen. Nadat het huisje geboekt was wees zoonlief me op het feit dat er veel sneeuw kon liggen en dat in Duitsland winterbanden of fourseasonbanden verplicht zijn. Een collega wist een goede bandengarage bij mij in de buurt en voila een paar dagen later zaten, voor het eerst in het 10-jarig bestaan van mijn autootje, fourseasonbanden onder het vehikel. Bij sneeuw kon ik me niets voorstellen bij alle natte drab in Holland en nee, er lag geen sneeuw. Geen vlokje. De heenreis had ik…